Til Telemork
av Per Sivle (1857-1904)


Å, kunde eg fara til Telemork
og liva ei Sumarstund!
Der gror det Ryllik paa Stove-Tak
og Songar på Folkemunn.
Til Telemork, dit stend mi Trå
til Gauksto-Fjell
og til Vinje-Gjeld,
til Rjukan sval
og til Morgedal.
- Til Sumars so fær me sjå!

Eg lengtar å sjå der dei kom ifrå,
dei fyrste i Sverres flokk.
Dei valde å berjast med næver på Bein,
til Daud eller Siger dei rokk.
Dei rokk det Mål, dei vilde nå.
Og me stend her
og halvlinga er.
Eg tenkjer som so,
når Noreg vil gro:
til Sumars so fær me sjå.

Eg lengtar å sjå der han Åsmund rann
som Raun av den gamle Rot.
Eg lengtar å sjå, der han Jørund Skald
gjekk fram på sin Gjætar-Fot.
Eg vitja vil han Dyre Vå
og gjesta Troll
inni Grunge-Koll
og Raudberg-Nut,
og so Storegut.
- Til Sumars so fær me sjå.

Eg kjem meg vel eingong til Telemork,
um inkje det vert iår.
Og då lyt det vera Sumar og Sol,
og eller so Sol og Vår.
Til Telemork, dit stend mi Trå,
til Gauksto-Fjell
og til Vinje-Gjeld,
til Rjukan sval
og til Morgedal.
- Til Års – ja, so fær me sjå!