Til Telemork av Per Sivle (1857-1904) Å, kunde eg fara til Telemork og liva ei Sumarstund! Der gror det Ryllik paa Stove-Tak og Songar på Folkemunn. Til Telemork, dit stend mi Trå til Gauksto-Fjell og til Vinje-Gjeld, til Rjukan sval og til Morgedal. - Til Sumars so fær me sjå! Eg lengtar å sjå der dei kom ifrå, dei fyrste i Sverres flokk. Dei valde å berjast med næver på Bein, til Daud eller Siger dei rokk. Dei rokk det Mål, dei vilde nå. Og me stend her og halvlinga er. Eg tenkjer som so, når Noreg vil gro: til Sumars so fær me sjå. Eg lengtar å sjå der han Åsmund rann som Raun av den gamle Rot. Eg lengtar å sjå, der han Jørund Skald gjekk fram på sin Gjætar-Fot. Eg vitja vil han Dyre Vå og gjesta Troll inni Grunge-Koll og Raudberg-Nut, og so Storegut. - Til Sumars so fær me sjå. Eg kjem meg vel eingong til Telemork, um inkje det vert iår. Og då lyt det vera Sumar og Sol, og eller so Sol og Vår. Til Telemork, dit stend mi Trå, til Gauksto-Fjell og til Vinje-Gjeld, til Rjukan sval og til Morgedal. - Til Års – ja, so fær me sjå!